رصا قوچان نژاد،لبخند ایران به جام جهانی برزیل و حس خوب ایرانی بودن

تماشای فوتبال به سبک ایرانی خصوصیات خودش رو داره.باید اعصاب پولادینی داشته باشید.ممکنه به ضعیفترین تیم مانند لبنان ببازید.و ممکنه قویترین تیم گروه یعنی کره جنوبی را دوبار ناباورانه و به دور از انتظار شکست بدید.امروز یکی از اون روزها بود که باید دوباره میبردیم.تا به جام جهانی راه یابیم .و ورود به قله فوتبال دنیا اینبار با درخشش قوچی یا همان رضا قوچان نژاد برای ما میسر شد.البته جنگ روانی بین دو تیم را نباید از یاد ببریم.جنگی که با اظهار نظر مربی کره چوی کانگ هی شروع شد.و صد البته کارلوس کی روش به خوبی از عهده آن برآمد.و اون حرکتش در پایان بازی که به سوی سرمربی کره ای رفت واقعا جالب بود.ولی فراتر از این موارد امیدوارم با اصلاح ساختارهای اقتصادی و فنی و فرهنگی این ورزش شادی آفرین و محبوب در کشورمان در حد بالایی توسعه پیدا کند.مسایل بسیاری از جوانان پر شور ایران در قالب این ورزش جهانی قابل مطرح شدن و حل شدن هست.به ویژه حالا که به نوعی این ورزش پرطرفدار محل تلاقی تکنولوژی،اقتصاد و علوم مختلف از جمله جامعه شناسی و علم روانشناسی و ...می‌باشد.

دلیل اینکه از تماشای فوتبال و والیبال لذت می‌برم!

در میان ورزشها من زیاد فوتبال و والیبال تماشا می‌کنم.این دو ورزش محبوب من هستند.شاید والیبال را به خاطر سرعتش ترجیح بدم.ضمن اینکه برای موفق بودن توی والیبال باید حتما همکاری گروهی بالاتر باشه.امروز عصر فرصتی به دست داد تا بازی حساس ایران و کره جنوبی را تماشا کنم.تماشا کردن فوتبال ایران به راستی که کار سختیه! چون تیم ایران علیرغم ضعفهای عمده ساختاری و فنی و فرهنگی که سالها باهاش روبرو بوده و هست یک ویژگی دیگه داره ،آن هم اینه که توی شرایط سخت واقعا غیرقابل پیش بینی هستش .هشت آذر 1376هیچوقت از یادم نمیره.سال اول دبیرستان بودم ساعت دوازده ظهر بازی آغاز شد.توی سالن مدرسه نیمه دوم فوتبال رو دیدیم .و وقتی غزال تیزپای آسیا (خداد عزیزی) با گل سرنوشت سازش ،مارک بوسنیچ دروازه بان استرالیا را مات و مبهوت کرد.بچه ها توی مدرسه سر ازپا نمیشناختند.(یادش به خیر...)امروز هم وقتی قوچی یا همان رضا قوچان نژاد در یک توپ ربایی دروازه کره ای ها را فتح کرد.ناخودآگاه  به یاد ملبورن و آن گل اسطوره‌ای خداداد افتادم .حالا علیرغم همه مشکلات تیم ملی ما به جام جهانی برزیل صعود کرد.ومن هم مثل هر ایرانی دیگر از این برد غرورآفرین خوشحالم.امیدوارم با نگاهی دوباره به ساختارهای اقتصادی و فنی و فرهنگی فوتبال به گسترش این ورزش شادی آفرین بیش از پیش توجه کنیم. 

اولین امتحان الکترونیکی من در پیام نور

امروز آخرین امتحانم رو توی این ترم دادم. وقتی که واسه امتحان به دانشگاه رفتم با دیدن شماره صندلیم که روشو لاک کشیده بودن.خیلی تعجب کردم.از مراقبین پرس و جو کردم.گفتند که امتحان شما به صورت الکترونیکی برگزار میشه و برای امتحان دادن باید به سایت کامپیوتر بروی! خب منم که برا اولین بار بود که امتحان به صورت الکترونیکی رو تجربه میکردم.سریع به سایت رفتم .باید بگم امتحان دادن این شکلی خیلی چسبید.اول اینکه دیگه نیازی به چاپ سوال نیست و همین کلی توی وقت و هزینه باعث صرفه جویی میشه. دوم اینکه سرعت اعلام نتایج خیلی بالاتره !چون که امتحان تستی بود.بلافاصله بعد از اینکه روی گزینه پایان آزمون و تایید کلیک کردم نمره من رو اعلام کرد.کلا اینکه خیلی از این روش خوشم اومد.شنیدم که پیام نور میخواد همه امتحانا رو این شکلی برگزار کنه.بابا ایول! بالاخره یه بارم که شده میتونیم تکنولوژی رو تو مراکز آموزشی ببینیم.راستی دیشب هم توی اخبار شنیدم که آموزش و پرورش هم قصد داره توی مدارس از تبلت استفاده کنه.این واقعا خیلی لازمه! مخصوصا توی مناطق محروم .چون به دلیل کمبود وسایل آموزشی و آزمایشگاهی خیلی از مطالب درست آموزش داده نمیشه.و دانش آموزان تصور درستی از مفاهیم به دست نمیاراند.

احمد و آن لحظه به یاد ماندنی

 من همیشه شغل معلمی را دوست داشته‌ام.شاید همین موضوع باعث شد که دوران سربازی را در آموزش و پرورش طی کنم.یعنی سرباز معلم بودم.این خاطره من هم مربوط میشه به همون دوران.یعنی سال 1382 تا 1384.من معلم کلاس اول بودم.آخرای آبانماه بود.تازه بخش نگاره ها یا همان لوحه ها را در کتاب بخوانیم تمام کرده بودیم .و بچه ها به خوبی لوحه ها .....