یک دوست

یادداشتها و اندیشه ها و خاطرات یک جوان ایرانی

یک دوست

یادداشتها و اندیشه ها و خاطرات یک جوان ایرانی

درباره گوچی حماسه ساز اولسان و هنرمندی فوتبالیست...

حالا همه حماسه ساز اولسان را می‌شناسیم.منظورم رضا قوچان نژاد است.که در لیگ هلند و بلژیک تماشاگران او را با نام " گوچی" می‌شناسند.رضا قوچان نژاد یا همان گوچی شخصیت جالبی دارد.او درست در اوج فوتبال خود ، برخلاف اغلب فوتبالیست‌های ایرانی ترجیح داده است که به تحصیل در دانشگاه اولویت بدهد.جالبه که بدونیم حماسه ساز اولسان دارای تحصیلات دانشگاهی در رشته علوم سیاسی هست.علاوه بر آن گوچی یک هنرمند هم هست.بله درسته! گوچی نوازنده ویولون هست او از کودکی تا حالا هر روز ویولون می‌نوازد.و دوست دارد بعد از پایان دوران فوتبالش به طورحرفه ای به موسیقی بپردازد.نکته‌ای که در مورد درس خواندن گوچی همراه با فوتبال برایم مهمه اینه که گوچی در زمانی که به اصرار مارک اورمارس معروف هلندی به تیم دسته دومی"گو اهد ایگلز" می‌پیوندد یکی از شروط قراردادش این بوده که باید اجازه داشته باشه تا هر روز 15 دقیقه تمرین را زود ترک کنه برای اینکه بتونه توی کلاسهای دانشگاه شرکت بکنه.برای من این موضوع جالب بود و باعث شد که نسبت به گوچی،هنرمندی که حماسه اولسان را با گل تاریخی اش خلق کرد احترام بیشتری قایل باشم.ما به الگوهای ورزشی مانند رضا قوچان نژاد در جامعه نیاز داریم.حالا بعد از مدتها فوتبال ایران یک مهاجم هنرمند و تحصیلکرده دارد.گوچی که با زدن سه گل حساس در سه مسابقه پایانی مقدماتی جام جهانی برزیل 2014 نشان داد که در زمین فوتبال هم از هنر گل زنی برخوردار است امید دارد که سال آینده در برزیل با تکمیل هنرنمایی خود در تیم ملی تاریخ سازی کند.به شخصه دوست دارم گوچی که در لیگ هلند با زدن سریعترین گل تاریخ لیگ هلند در 9 ثانیه،رکورد یوهان کرایف افسانه‌ای را شکست همچنان و همواره برای جوانان ایرانی یک الگوی تمام عیار ورزشی باشد.فوتبال ایران و ورزش ایران به ورزشکارانی اینچنین هنرمند و تحصیلکرده بیش از هر زمان دیگری نیاز دارد.

رصا قوچان نژاد،لبخند ایران به جام جهانی برزیل و حس خوب ایرانی بودن


تماشای فوتبال به سبک ایرانی خصوصیات خودش رو داره.باید اعصاب پولادینی داشته باشید.ممکنه به ضعیفترین تیم مانند لبنان ببازید.و ممکنه قویترین تیم گروه یعنی کره جنوبی را دوبار ناباورانه و به دور از انتظار شکست بدید.امروز یکی از اون روزها بود که باید دوباره میبردیم.تا به جام جهانی راه یابیم .و ورود به قله فوتبال دنیا اینبار با درخشش قوچی یا همان رضا قوچان نژاد برای ما میسر شد.البته جنگ روانی بین دو تیم را نباید از یاد ببریم.جنگی که با اظهار نظر مربی کره چوی کانگ هی شروع شد.و صد البته کارلوس کی روش به خوبی از عهده آن برآمد.و اون حرکتش در پایان بازی که به سوی سرمربی کره ای رفت واقعا جالب بود.ولی فراتر از این موارد امیدوارم با اصلاح ساختارهای اقتصادی و فنی و فرهنگی این ورزش شادی آفرین و محبوب در کشورمان در حد بالایی توسعه پیدا کند.مسایل بسیاری از جوانان پر شور ایران در قالب این ورزش جهانی قابل مطرح شدن و حل شدن هست.به ویژه حالا که به نوعی این ورزش پرطرفدار محل تلاقی تکنولوژی،اقتصاد و علوم مختلف از جمله جامعه شناسی و علم روانشناسی و ...می‌باشد.