رصا قوچان نژاد،لبخند ایران به جام جهانی برزیل و حس خوب ایرانی بودن

تماشای فوتبال به سبک ایرانی خصوصیات خودش رو داره.باید اعصاب پولادینی داشته باشید.ممکنه به ضعیفترین تیم مانند لبنان ببازید.و ممکنه قویترین تیم گروه یعنی کره جنوبی را دوبار ناباورانه و به دور از انتظار شکست بدید.امروز یکی از اون روزها بود که باید دوباره میبردیم.تا به جام جهانی راه یابیم .و ورود به قله فوتبال دنیا اینبار با درخشش قوچی یا همان رضا قوچان نژاد برای ما میسر شد.البته جنگ روانی بین دو تیم را نباید از یاد ببریم.جنگی که با اظهار نظر مربی کره چوی کانگ هی شروع شد.و صد البته کارلوس کی روش به خوبی از عهده آن برآمد.و اون حرکتش در پایان بازی که به سوی سرمربی کره ای رفت واقعا جالب بود.ولی فراتر از این موارد امیدوارم با اصلاح ساختارهای اقتصادی و فنی و فرهنگی این ورزش شادی آفرین و محبوب در کشورمان در حد بالایی توسعه پیدا کند.مسایل بسیاری از جوانان پر شور ایران در قالب این ورزش جهانی قابل مطرح شدن و حل شدن هست.به ویژه حالا که به نوعی این ورزش پرطرفدار محل تلاقی تکنولوژی،اقتصاد و علوم مختلف از جمله جامعه شناسی و علم روانشناسی و ...می‌باشد.

دلیل اینکه از تماشای فوتبال و والیبال لذت می‌برم!

در میان ورزشها من زیاد فوتبال و والیبال تماشا می‌کنم.این دو ورزش محبوب من هستند.شاید والیبال را به خاطر سرعتش ترجیح بدم.ضمن اینکه برای موفق بودن توی والیبال باید حتما همکاری گروهی بالاتر باشه.امروز عصر فرصتی به دست داد تا بازی حساس ایران و کره جنوبی را تماشا کنم.تماشا کردن فوتبال ایران به راستی که کار سختیه! چون تیم ایران علیرغم ضعفهای عمده ساختاری و فنی و فرهنگی که سالها باهاش روبرو بوده و هست یک ویژگی دیگه داره ،آن هم اینه که توی شرایط سخت واقعا غیرقابل پیش بینی هستش .هشت آذر 1376هیچوقت از یادم نمیره.سال اول دبیرستان بودم ساعت دوازده ظهر بازی آغاز شد.توی سالن مدرسه نیمه دوم فوتبال رو دیدیم .و وقتی غزال تیزپای آسیا (خداد عزیزی) با گل سرنوشت سازش ،مارک بوسنیچ دروازه بان استرالیا را مات و مبهوت کرد.بچه ها توی مدرسه سر ازپا نمیشناختند.(یادش به خیر...)امروز هم وقتی قوچی یا همان رضا قوچان نژاد در یک توپ ربایی دروازه کره ای ها را فتح کرد.ناخودآگاه  به یاد ملبورن و آن گل اسطوره‌ای خداداد افتادم .حالا علیرغم همه مشکلات تیم ملی ما به جام جهانی برزیل صعود کرد.ومن هم مثل هر ایرانی دیگر از این برد غرورآفرین خوشحالم.امیدوارم با نگاهی دوباره به ساختارهای اقتصادی و فنی و فرهنگی فوتبال به گسترش این ورزش شادی آفرین بیش از پیش توجه کنیم.