وبلاگ رو بیشتر به این خاطر دوست دارم که یک جور تفکر نوشتاری هست یعنی شما وقتی دارید درباره موضوعی می‌نویسید فکر شما در مورد موضوع به شکل نوشته درمیاید.وقتی هم افراد مختلف این نوشته شما رو میخونن با طرز فکر شما آشنا میشن.همین باعث میشه یک جریان تبادل افکار به وجود بیاد.یک راه مناسب برای گفتگو کردن و نزدیک شدن به زبان و فکر همدیگه ایجاد میشود و این خود میتواند همدلی و همزبانی بیشتری را ایجاد کنه! همدلی و همزبانی هم از عناصر سازنده و مهم یک جامعه زنده و پویا و رشد یافته است.وقتی ما یک جامعه همدل و همزبان داشته باشیم در سطح اجتماعی هم با آسیبهایی کمتری مواجه میشویم.فرهنگ کشور زیر سایه همدلی و همزبانی فرصت رشد پیدا میکند و تبدیل به فرهنگ بالنده میشود.پس لازمه این همدلی این است در شرایط مختلف ازطریق ادب و احترام با یکدیگر گفتگو کنیم تا به یک زبان مشترکی برسیم.زبانی که بیان کننده نیازهای همگانی باشد...