عقل یا احساس ؟به نظر شما کدام یک از این دو مهمتره ؟ وقتی میخوای یک تصمیم بگیری بیشتر احساسی عمل میکنید یا از روی عقل و منطق به یک تصمیم می‌رسید.در رابطه با خودم باید بگم اگه منصفانه به تصمیماتی که در زندگیم داشتم نگاه کنم میبینم که وضعیت پنجاه پنجاه هستش.هر روز ما در جاها و وضعیت‌های متفاوت این جمله کوتاه ولی معروف را می‌شنویم که از ما میخواهد که منطقی باشیم.منطقی رفتار کنیم و یا حتی منطقی صحبت کنیم .خب این توصیه ها همیشه یک سوال را در ذهنم به وجود میآورد که پس نقش احساس چی میشه ؟آیا احساسات در وجود انسان چیز اضافی و مضری است ؟آیا همیشه تصمیماتی که براساس احساسات گرفته بشه نتیجه بدی داره ؟وقتی امروز به این موضوعات فکر میکردم.این نکته به ذهنم رسید که اگر احساسات مختلف را از دنیا و آدما بگیری؛دیگه اون موقع دنیا قابل زندگی نیست.چرا که این احساس و عاطفه هست که زیبایی رو توی زندگی ایجاد میکنه.دنیا بدون حس زیبای مادرانه،حس نوع دوستی؛حس دوستی و باهم بودن تقریبا بی معنی است.حتی احساسات منفی هم نقش پررنگی در سالم سازی و ایجاد جامعه متعالی دارند.شما فرض کنید اگر حسی مانند حس ندامت و پشیمانی وجود نداشت .آنوقت زندگی انسانی جای خود را به یک زندگی پست حیوانی میداد.
سلام
من تا حالا یه بار در این موقعیت قرار گرفتم که باید بین عقل و احساسم یکیشو انتخاب میکردم با خوش حالی تمام عقل را انتخاب کردم تا حالا اینقدر پشیمون نشده ام و آینده ام رو هم در خطر انداخته ام به همین سادگی!
اگر یه کمی دخترانه تر و احساسی عمل میکردم شاید الان اوضاع خیلی عالی بود.
ولی در کل احساسی عمل کردن ریسکش زیاده.
من هم همیشه به این فکر میکنم زندگی بیشتر یک حسه! ما بیشتر از احساساتمون تاثیر میپذیرم تا چیز دیگری.اینطور نیست؟