در محیطهای کاری و تولیدی که اصل بر بهره وری است.باید یاد بگیریم گروهی کار کنیم باید یاد بگیریم یک تیم باشیم.بیاموزیم با اخلاق حرفه ای رفتار کنیم.باید کارگران و کارکنان قسمتهای مختلف یک شرکت اصل را بر ادب و نزاکت و تعامل و گفتگو قرار دهند.تا یک زبان مشترک بین همه کارکنان ایجاد شود تا بتوانیم با آن زبان مشترک به راه حلهای مشترکی برسیم.دیروز توی شرکتی که کار میکنم دوتا از کارگران بر سر هیچ و پوچ باهم بحث و مشاجره کرده بودند و آخر سر کار به کتک و کتک کاری کشیده بوده.و امروز هم معلوم شد هر دو تا اطلاع ثانوی از کار معلق هستند تا کمیته انضباطی در موردشون تصمیم گیری کنه. من که در محیطهای مختلف تولیدی بودهام به خوبی میدانم که الان و بعد از یک روز از آن حادثه هر دوی آن کارگران از کرده خود پشیمان هستند.و آرزو میکردند که کاش راه حل بهتری در پیش میگرفتند.و باید بگویم در موقعیتی که فشار کاری بالاست.فضا،فضای تنش میشود.و براساس تجربههایی که داشتهام.در آن لحظات که اغلب خستگی هم بر عضلات ما حاکم است.دیگر ما از مغز و هوشمان استفاده نمیکنیم.بلکه غریزه ها بر ما حاکم میشود و ما بیشتر تمایل داریم بر اساس احساسات و هیجانات عمل کنیم و اینگونه میشود که اغلب نتایجی تاسف بار حاصل میشود.مانند کتک کاری و در پی آن تعلیق این دو همکار من.باید سعی کنیم به قوانین و چارچوب سازمانی هر شرکت احترام بگذاریم.و در چارچوب همان قوانین از طریق گفتگو و پیدا کردن راه حل مشترک ؛جوی مناسب و شاداب ایجاد نماییم. در اینصورت است که رسیدن به بهره وری که هدف هر سازمان در حال توسعه است حاصل میشود.پس لطفا خود را بالاتر از قوانین نبینیم و در راستای آن عمل کنیم.