وقتی که دارم این مطلب رو مینویسم درست یک ساعت مانده است به افطار در اولین روز ماه رمضان سال نود و دو.تا حالا رمضانهای زیادی را دیدهام.هر رمضان خاطرات مخصوص به خودش را دارد.در این ماه ما به روش جدیدی زندگی میکنیم.عادات غذایی ما تغییر میکنه.در طول روز وقت بیشتری داریم و میتوانیم این اوقات را برنامه ریزی کنیم.برای من این ماه یک جور تمرین برای موفقیت بیشتر هست.چون در این ماه مبارک به صورت روتین با یک سری سختی مواجه میشویم.که باید با تمرین صبر و حوصله آنها را پشت سر بگذاریم و از همه مهمتر یاد میگیرم که غرایز انسانی قابل آموزش هست و میتوانیم آنها را در راستای اهداف و در مسیر درست و انسانی به کار گیریم.